Bazen gördüklerin ya da duydukların içini titretir ve “Neden” dersin. Neden? İşte o nedenlerin cevabını ararken dinlediğin parçalardan biridir…
Huzurum kalmadı..! Yalan dünyada… Yapıştı canıma.. Bir Kara Sevda!
Karabük Öğretmenevi’nin 4’üncü katındaki etüt terasında ağaç dokusu olan masada bu satırları yazarken bir yandan da Batı Karadeniz’in gözde illerinden olan eşsiz Karabük manzarasını seyrediyorum.
Bulutlardan süzülüp gelen güneş ışınlarının, karşı dağlardaki yeşilimsi sarımsı çimlerden yansıması ve eşi benzeri olmayan bir parlaklıkla farklı renkleri bize gösteriyor. Buğulu ve her an yağacakmış izlemi veren havası da bir başka tazelik katılıyor, şehre.
…Neyse sınavlara çalışmaya devam edeyim.
Öğrenci olan herkese başarılar diliyorum…
AKLIMA GELDİKÇE
Aklıma geldikçe seni düşünüyorum, Duygulanıp duygularda boğulup içiyorum
Sensiz dakikaların acısını çıkarıyorum, Dudaklarım kurudukça sana bakıyorum.
Kendimi bar taburesinde alıkoymak, Günlerce hatta aylarca sürse de
Seni kafadan atmak istediğim her an, Seni daha da çok seviyorum.
Artık fotoğrafına değil sana bakmak istiyorum,
Bu son cümleyi bin kez tekrarlayıp seni arıyorum.
Yazan : Haldun Öztürk 07.08.2013 06.18
Senin burada olman lazım. Benim halim hiç iyi değil. Gönlümün sesini duyman lazım. Sonra yine git. Önemli değil!
Tuhaf geliyor olmalı sana da bu uzaklık. Ne ben kendim gibiyim Ne de sen eskisi gibi. İkimizde yürekler için bir tuzaktık. Ne sen özgür gibisin Ne de ben tutsak gibi…
Hayat sürprizlerle dolu. Ne zaman karşınıza neyin çıkacağını neredeyse asla tahmin edemiyorsunuz. İki üç gündür neler oluyor şu dünyada bir hayal edebilsek. Milyonlarca insan bir koşuşturmada ve sürekli bir şeyler yapıyorlar. Ve daha neler neler…!
İşte son günlerde yaşanılanlar ve haberlerde takip ettiğimiz kadarıyla felaket, facia, katliam dolu görüntüler. Ve bir o kadar da insanın içini sızlatan onlarca an.
Tüm yaşanılanlar oyun mu kimse anlayamıyor. Ya da çoğu kişi tarafından anlamlandırılmak istenmiyor. Aslında anlamlandırmak için fazla düşünmek gerekmezken kişi sadece “Acaba Neden ?” sorusunu kendine defalarca sorup cevap bulma girişiminde bulunsa cevaplar ortada gibi duruyor.
Cevaplar, kim bilir belki yarın belki yarından da yakın…
Bu aralar hemen hemen her yerde bu parça çalıyor diyebilirim. Kalbimin Tek Sahibine sözleri de fena değil. Her duyduğunda da insanın içi de cız etmiyor değil. Neyse dinleyelim. :)
İnsan şarkının ritmine kapılıp gidiyor. Bakmışsın sen kaybı yaşanıyor. Ve yolculuk bitmiş. Herkes iniyor sen hala müzik dinliyorsun.
Yazmayalı uzun zaman oldu biliyorum. Fakat iş güç derken yazılmıyor. Bu arada yeni bir blog için site hazırlıyorum. Farklı ve etkili bir arayüzü olacak. Tasarımı ve kodlaması yakında bitecek. Aslında yazmamamın nedeni de bu diyebilirim. Yenisinde yayınlamalıyım bu yazıyı dediğim onlarca yazı var. :) Bakalım gelecekte neler olacak? Yeni blog ne zaman yayına girecek?
Baktım ki iş güç derken site değişimi uzun sürecek bu sayfanın bu haliyle yazmaya devam edelim. Değil mi?
[25.10.2014]
Günler geçiyor ama bu dakikalar geçmek bilmiyor. Nedense yaşanılan her an geçmeyecek ve hep bu anda kalacakmışız gibi oluyor. Sonra bir bakıyoruz ki günler hatta yıllar geçmiş.
Ne tuhaf değil mi?!