Bazen insan ne istediğini bilmez. Neden, onu da bilmez. Akışına bırakır. Geçer zaman, belki o zaman anlar hem zamanın hem onun değerini. Ama o da çok geç olur. Onu fark eder. Sonra da güler geçer. Çünkü artık anlamı yoktur. Ne yapsa zaman geri gelmeyecektir.
Çektiğim bir fotoğraf daha.
Doğaya, canlılara ve nicesine daha ayrıntılara inerek bakmak gerek. Yaklaşmak, yakınlaşmak gerek. Bazen de olayları olduğu gibi kabullenip, güzel yanlarını görmek gerek. Meseleleri büyütmek değil de, yok etmek gerek. Kimi zamanda olayları anlamak; değiştirmektir, geliştirmektir.
Biliyordum, bu fotoğrafta çekildikten hemen sonra oradan ayrılacak ve fotoğraf makinemin ekranına bakarak uzaklaşacaktım. İşte bunu bilerek çekim yapıyorsun, insanı mutlu eden de bu. O an hep sende kalacak. Bir doğada, bir gözünde, bir ekranda ve bir de sizlerde… İyi seyirler…
“Fotoğraf makinesini al çık. Ve fotoğraf çekmeye başla.” Dedirten dürtüler insana çektiriyor.
Her fotoğraf makinesini alıp çıktığımda birbirinden farklı kareleri yakalama fırsatı buluyorum. Şimdi de çektiğim bir fotoğrafı sizlerle paylaşmak istedim…