Cevabı Bilsem De Soruyorum…!
CEVABI BİLSEM DE SORUYORUM
Bir an için yok olsam diyorum
Yok olamıyorum
Yok, olamayacağımı anladığım an,
Buralardan gitmem lazım diyorum
Ama gidemiyorum
Gidemeyeceğimi anladığım an
Tekrar senin karşına çıkayım bir konuşayım diyorum
Ama konuşamıyorum
Konuşamadığım an anlıyorum ki hiçbir yol sana çıkmıyor
Bu sefer başlıyor bir umutsuzluk
Ve tekrar aynı şeyler oluyor
Başlıyor bir yeni bir gün ve yeniden başlamak istiyorum
Ve aynı basamaklar tekrar
Bir an için yok olsam diyorum
Ama anlıyorum tabi, diğer adımı atmadan
Sonucu görüyorum artık, olmaz diyorum
Yeniden deneme diyorum
Artık yıpranmak istemiyorum diyorum, kendimle konuşurcasına
Yenileceğini anlayan asker gibi geri çekiliyorum
Artık bir sese aldırıyorum
O sesin ne olduğunu merak etmediğini bile bilsem
Sana bu mektubu yazıp
O sesin ne olduğunu anlatacağım diyorum, sessizce
Sanki biri sesimi duyuyor o an
Bana sesleniyor ve bana bir şeyler söylüyor adeta
Ben ise, işte o ses diyorum, o ses
Sana anlatmak istediğim ses, işte buydu diyorum
Başımı sesin geldiği yöne çevirip
Ben de seni anlatıyordum mektubumda diyorum, o sesin sahibine
İşte anladığın gibi her şey
Artık hayatımda senden başka ama gerçekten senden başka
Senden daha fazla beni hayata bağlayan bir ses var
Senden daha başka biri o
Tek bir kelimeyle ifade etmek gerekirse
O sen değil, işte o sen değil
Sana ulaşmak için geçirdiğim vakitler boşa olmadığını anlıyorum
Çünkü tabi nedenini merak etmezsin diyorum ama
Belki de bu satırlara bile gelmeden yırtıp atarsın, belki
Tabi ben yine de anlatayım, her şeyi
Bir gün yine başladı, tabi ki aklımda sen vardın
Ama senin aklında ben yoktum biliyordum, biliyordun
Yine de ben elime her zamankinden sayıca az
Hem de bu sefer tek, sarı bir gül almış
Ama elimdeki tek gülü verip, bir de
Bir iki kelimeden oluşan birkaç cümle kurup, sana elveda diyecektim
Niçin mi?
Sence, sence
Sesini son kez duyup şehirden taşınmaya karar verdim
Evet, şehirden taşınacaktım, çünkü artık senden çok kendimi sevecektim
Buna karar vermiş, parkta seni, işe giderken içinden geçtiğin parkta
Seni bekliyordum, sabah sekizdi
Ama sen gelmedin, saat on oldu,
Ve hala bekliyordum
Çünkü sana elimde tek bir gül alıp gelmiştim
Hatırlarsın o günleri, hani beni son gördüğün gün
İşte her şey o zaman başladı
Ben bekliyordum, bekliyordum
O saatlerde sana elveda demek için beklerken
Nereden bilebilirdim ki
HOŞGELDİN DİYEBİLECEĞİM BİRİYLE TANIŞIP, YUVA KURACAĞIMI
Artık her şey daha açık
Anlamışsındır, umarım
Artık sensizde de mutluyum
Tabii sen varken mutlu muydum bilemiyorum
Ama artık mutluyum
Şu anda sana bu satırları yazıyorum
Çünkü haberin olsun istedim
Bir ay sonra doğacak olan kızıma senin adını vermek istiyorum
Ne dersin, diye merak ettim
Tabii sen yine olumsuzluk oluşturup, hayır dersin biliyorum
Ama ben eski alışkanlığımdan vazgeçemedim
Cevabı bilsem de soruyorum
Sebebi sen misin, bilemiyorum
Bilemem neler yapıp, neler yapamayacağımı
Ama artık tek bildiğim, sensizde yaşabildiğim
Tek diyorum, çünkü
Sen biliyorsun da ondan, sen biliyorsun da ondan
Yazan : Haldun Öztürk 2011
About Post Author
