Seydi – Tutuklu Yüreğim
Zaman. Evet, yine zaman. Saniyeleri, dakikaları, günleri hatta yılları, asırları içerisinde barındıran zaman. Ne kadar da her şeye hükmediyor. Her şey onunla başlıyor onunla bitiyor. Zaman ne garip değil mi? Her yerde, her şeyde var. En küçük parçanın bile vazgeçilmezi zaman. O zaman bu parçayı dinleyelim. Bağlantısı var mı derseniz, vardır elbet derim. Sonuçta bu paragrafı bu sözler yazdırdı.
Gece uyku diye yattığım sensin. Güne umut diye baktığım sensin.
Bedduam olmadı ilk duam sensin. Sözler eksik belki, kelamlar yalan.
Zaman merhem belki, bitmiyor sevdan.
Ah dermansız ağlar içerdiğim tutuklu yüreğim.
Yaşamaya bile kıyamadığım faili meçhul gençliğim.
Söyleyin emektar gözyaşlarım önce hanginize borcunu ödesin?
Görmüşüm aslında yolumdaki pusuları,
elimde değildi deli atan bu kalbim beni hep sarp yollarda gezdirdi.
Soyundu defalarca nihayet düş mezarlarıma, yolcu aşklara.
Serseri esmelerde başim. Tozu dumana katmışım
Dinsin artık rüzgarlarım. Kapılarımı açacağım başlayacağım yeniden
başlangıçlar tükenmeden. Bırakmam yakasını bulursam aşkın!
Çekerim derinlerime. Bitirmeden bitmeden..