KARADENİZ’DEYİM

Birkaç saattir
Kestane ağaçları altında bekliyordum
Bir yandan da
Dökülen yaprakları seyrediyordum
Ağaçların sıklığından
Treni görmeden sesini işitiyordum
Dalmışım bir an
Yeşillikler içinde renkli rüyalardayım
Üşüyorum hafiften
Bunalmak imkansız dolaşmaktan
Seyrederken daldığım
Manzarada ki denize doğru koşmak istedim
Ayaklarım gitmiyordu
Çakıl taşları beni sürüklüyordu derinlere
Derken
Bir balıkçı oltasını hızlıca suya bıraktı
Beklemedi hemen çekti
Koca bir balık çırpınmaya başladı
Enterasandı ama izlemek keyifliydi
Tiyatro izler gibiydi
Ama daha güzeldi
Çünkü oyuncular arasındaydınız
Sahnede sizde vardınız
Buraya gelipte oyuncu olmamak imkansızdı
Değişik duyguları hissediyor insan buralarda
Atıyor saati bir kenara
Düşünmüyor artık zamanı
Sadece düşlüyor anı
Yaşıyor hayali
Nerede oluyor bunca olay
Neredesin diye bir ses duyuyorum
Hemen cevaplıyorum o an
Usulce diyorum ki
Neredeyim Karadeniz’deyim.

Yazan : Haldun Öztürk 08.09.2011 12:37