Hayat ne kadar da kısa değil mi? Düşünsenize bi… Daha geçen gün çocuk ondan önceki günde doğmuş gibi olmuyor musunuz? Günler çok çabuk geçiyor. Zaman su gibi akıyor.

Hatırlıyorum da… Aklıma bahçede misket oynadığım günler geliyor. Ne günlerdi o günler. Arkadaşlarla her gün usanmadan oynadığımız onlarca oyun. Her sabah erkenden sanki başka işimiz yokmuş gibi. Evden koştururcasına çıkıp doyasıya oynamak. Her şey zamanında yapılır derlerdi. O zamanlar pek anlamazdım. Meğerse bu söz yaş ilerledikçe her zaman yaptığın güzel şeyleri yapamaz olduğunda anlamlı hale geliyormuş.

Mahallenin parkında ki kaydıraktan kayıp, salıncağa binmek bile başka oluyormuş. Ama o zamanlar bizim için çok sıradandı. Çünkü her gün yapılan olağan bir şeydi.

Derken okul hayatı başladığı günü hatırlıyorum. Ne gündü… Yüzlerce aynı kıyafetli kişiler arasında ilk yabancı olabilmek… Ve daha neler neler…

Sınırsız keyif aldığımız güzel günlerdi…